Tynk, zwany inaczej wyprawą, to powłoka przykrywająca ściany, sufity, filary czy belko konstrukcji budowalnej. Nadają one estetyczny wygląd oraz tworzą izolację termiczną. Najczęściej stosowane tynki wewnętrzne to:

• GIPSOWY: Mieszanka gipsu budowalnego, piasku wapiennego, wapna suchogaszonego i dodatków poprawiających urabialność. Przeznaczone do pomieszczeń suchych, gdzie wilgotność nie przekracza 70% (wilgotność może dochodzić do 80%, ale nie może utrzymywać się dłużej niż 10 godzina na dobę). W miejscach stosowania, gdzie narażony może być na działanie wody na jego powierzchni układamy płytki glazurowane.
• CEMENTOWO-WAPIENNY: Składa się z cementu, piasku oraz wapna suchogaszonego. Zależnie od podłoża wykonujemy jedną warstwę lub dwie (obrzutka, tynk właściwy).

Tynk gipsowy

Zalety:

– łatwy w przygotowaniu (wystarczy jedna warstwa)

– niski współczynnik przenikania ciepła

– pochłania wilgoć z otoczenia i oddaje ją, gdy jest sucho

– posiada biały kolor co ułatwia pokrycie farbą

– tańszy

Wady:

– mniej odporny na uszkodzenia mechaniczne

– nie toleruje środowiska stale narażonego na działanie wody

Tynk cementowo-wapienny

Zalety:

– wysoka odporność na uderzenia mechaniczne

– wolno pobiera wilgoć z otoczenia

Wady:

– chropowata struktura

– droższy w wykonaniu

Podsumowując – polecam wykonanie tynków gipsowych w pomieszczeniach mieszkalnych (pokoje, salon, kuchnia, łazienka) natomiast cementowo-wapiennych w pomieszczeniach zaplecza (garaż, warsztat, pomieszczenia techniczne).

Na rynku mamy również tynki gipsowe o zwiększonej twardości, które posiadają część zalet tynku cementowo-wapiennego.

Mateusz Stefaniak